Απλές συμβουλές που φέρνουν αποτέλεσμα
Ø Όταν κρατάμε το λόγο μας και τηρούμε τις υποσχέσεις που δίνουμε στα παιδιά, αυτά μαθαίνουν ότι μπορούν να βασίζονται σε μας και αυτό τους προσφέρει το αίσθημα της ασφάλειας
Ø Σεβόμαστε την προσπάθεια του παιδιού μας όταν δεν καβγαδίζουμε μπροστά του, δεν ακούμε ραδιόφωνο στη διαπασών, δε γεμίζουμε το σπίτι καπνό από τα τσιγάρα μας. Προσπαθούμε να είμαστε σταθεροί στις ώρες που βρισκόμαστε στο σπίτι, έτσι ώστε το παιδί μας να ξέρει πότε μπορεί να μας βλέπει. Τα παιδιά έχουν ανάγκη να μας νιώθουν κοντά τους, ακόμη κι αν δεν κάνουμε κάτι μαζί τους.
Ø Σταματήστε:
1. Σταματήστε να μιλάτε για τις επιδόσεις του παιδιού σας ή για τις δικές σας αγωνίες σε φίλους και γνωστούς μπροστά στο παιδί σας.
2. Σταματήστε να λέτε στο παιδί σας «Δεν είσαι καλό παιδί γιατί δε διαβάζεις», «Δε σε αγαπώ γιατί δεν είσαι καλός μαθητής». Θυμηθείτε ότι όλοι οι άνθρωποι αξίζουν, ανεξάρτητα από το αν υπήρξαν καλοί ή κακοί μαθητές.
3. Σταματήστε την κριτική. Βγείτε από το ρόλο του δικαστή, του χωροφύλακα και του αρχιστράτηγου.
4. Σταματήστε να χρησιμοποιείτε τη λέξη «αλλά». «Σε αγαπώ, αλλά δεν είσαι καλός μαθητής». Αυτά τα δύο δεν έχουν σχέση μεταξύ τους και θα πρέπει να λέγονται σε άλλη πρόταση το καθένα και ίσως σε διαφορετική στιγμή.
Ø Δώστε ενθαρρυντικά μηνύματα χωρίς «αλλά». «Είσαι σπουδαίο παιδί», «Προσπαθείς πολύ», «Έχεις κάνει μεγάλη πρόοδο», «Έχεις μεγάλες πιθανότητες να πετύχεις», «Συνέχισε, πας καλά».
Ø Δώστε απλόχερα το μήνυμα της αγάπης. Η αγάπη του γονιού είναι η μόνη αγάπη που προσφέρεται άνευ όρων. Όλα τα παιδιά τη δικαιούνται: «Σε αγαπώ όπως είσαι».
Ø Κάντε κάτι κάθε φορά που σας δίνεται η ευκαιρία: κλείστε τα μάτια σας και φανταστείτε το παιδί σας να πετυχαίνει το στόχο του. Φανταστείτε το χαμογελαστό και χαρούμενο. Κρατήστε αυτή την εικόνα στο μυαλό σας μέχρι να την ευχαριστηθείτε και μετά σιγά-σιγά ανοίξτε τα μάτια σας.
Ø Βρείτε το χρόνο να χαλαρώσετε μαζί με το παιδί σας. Να πείτε κάποιο αστείο, να δείτε μαζί μια ταινία, να παίξετε τάβλι, να πάτε στα μαγαζιά κ.τ.λ. Η ζωή πρέπει να έχει και τη χαρούμενη και ανάλαφρη πλευρά της.
Ø Επιδιώξτε να έχετε προσωπική ζωή και μην περιμένετε να ικανοποιήσετε τις ανάγκες σας μόνο μέσα από τα παιδιά σας. Τα παιδιά δεν πρέπει να αποτελούν τη μοναδική πηγή αυτοεκπλήρωσης των γονέων.
Αποφύγετε…
Ø Να φωνάζετε στα παιδιά.
Ø Να απειλείτε. «Αν εσύ δεν… τότε θα σου δείξω εγώ!».
Ø Να συγκρίνετε τα παιδιά μεταξύ τους. «Είδες ο Γιώργος; Γιατί αυτός και όχι εσύ;».
Ø Να δίνετε υποσχέσεις που δεν πρόκειται να τηρήσετε. «Αν περάσεις στις εξετάσεις, θα σε αφήσω να ξενυχτάς κάθε βράδυ».
Ø Να τρομάζετε τα παιδιά. «Αν δεν περάσεις, κάηκες!».
Ø Να μπερδεύετε τα παιδιά. «Αν δεν μπεις στο Μαθηματικό δεν πειράζει, αλλά να ξέρεις ότι θα στενοχωρηθούμε πολύ ο μπαμπάς σου και εγώ!».
Ø Να δημιουργείτε ενοχές στα παιδιά. «Ο καημένος ο πατέρας σου θα αρρωστήσει αν δει τους βαθμούς σου! Αυτός που σε αγαπάει και γίνεται κομμάτια για σένα!».
Ø Να τα παρακαλάτε. «Σε παρακαλώ, χρυσούλι μου, κάν’ το για μένα. Κάν’ το για μένα, εγώ που σε λατρεύω!»
Ø Να τα κατασκοπεύετε. Να κρυφακούτε στο τηλέφωνο, να ψάχνετε τα συρτάρια τους, να διαβάζετε κρυφά το προσωπικό τους ημερολόγιο κτλ.
Ø Να κάνετε για τα παιδιά πράγματα που μπορούν να κάνουν μόνα τους
Ø Και πάνω από όλα, αποφύγετε να τα απορρίπτετε. «Δεν αξίζεις τίποτα! Είσαι ένας άχρηστος! Είσαι ανόητος! Είσαι τεμπέλης!».
ΠΗΓΗ : http://www.mustmagazine.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου